دائمه مطلقه با وجودیه لا ضروریه در شکل سومدائمه مطلقه با وجوديه لا ضروريه در شكل سوم، از اصطلاحات علم منطق بوده و يکي از ضروب منتج قیاس مختلط در شکل سوم می‌باشد. ۱ - توضیح اجمالیدائمه مطلقه با وجوديه لا ضروريه در شكل سوم، از اصطلاحات علم منطق بوده و يکي از ضروب منتج قیاس مختلط در شکل سوم می‌باشد. ۱.۱ - قياس مختلط«قياس مختلط» قياسى است که صغری و کبری آن از قضایای موجهه ترکيب يافته باشد. يکي از ضروب منتج قياس مختلط در شکل سوم عبارت است از: اختلاط قضيه دائمه مطلقه (صغرا) با وجوديه لاضروريه (کبرا) . ۱.۲ - تبعیت نتیجه از کبری از لحاظ جهتبر اساس يکي از قواعد تعيين جهت در نتايج شکل سوم، هر گاه کبراي قياس، يکي از قضاياي غير وصفيه، يعني غير از دو مشروطه عامه و خاصه و دو عرفیه عامه و خاصه باشد، نتيجه از لحاظ جهت، تابع کبراست؛ بنابراين نتيجه قياس مختلط از دائمه مطلقه با وجوديه لاضروريه، همان وجوديه لاضروريه خواهد بود؛ ۱.۳ - مثالهر انساني دائماً ناطق است و بعضي انسان‌ها در يک زماني کاتب‌اند، نه به طور ضرورت؛ پس بعضي ناطق‌ها در يک زماني کاتب‌اند، نه به طور ضرورت. [۳]
قطب‌الدین رازی، محمد بن محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۵۵.
[۴]
مجتهدخراسانی(شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۲۰.
[۵]
قطب‌الدین رازی، محمد بن محمد، شرح المطالع یا لوامع الاسرارفی شرح مطالع الانوار، ص۲۷۸.
۲ - پانویس
۳ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله « دائمه مطلقه با وجودیه لا ضروریه در شکل سوم »، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۰/۲۵. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی
|